ویتوریو استورارو، فیلمبردار اسکاری فیلم «محمد(ص)»: با 35 میلی‌متری فیلمبرداری کردم تا تصاویر ماندگار شود
پنجشنبه, ۲۷ آذر ۱۳۹۳، ۱۲:۴۵ ب.ظ
استورارو یکی از تحسین‌برانگیزترین چهره‌های سینمایی هالیوود و دنیا است؛ شمار زیادی از فیلم‌های شاخص 50 سال گذشته که از نظر بصری بسیار تأثیرگذار بوده‌اند. او با فیلمبرداری آثاری چون «اینک آخرالزمان»، «سرخ‌ها» و«آخرین امپراتوری» موفق به دریافت سه جایزه از آکادمی اسکار شده است. از دیگر افتخاراتش می‌توان به تصویربرداری آثار موفقی چون «آسمان سر‌پناه»، «بودای کوچک»، «لونا»، «تاکر: مرد و رؤیایش»، «لیدی هاک»، «بولورث»، «زاپاتا» و «فلامنکو، فلامنکو» اشاره کرد. حالا این چهره شناخته شده که به‌خاطر نظرات و ایده‌های عمیقش درباره نقش مهم فیلمبردار در فیلم مورد توجه است طی گفت‌و‌گویی اختصاصی با شرکت سینمایی و تلویزیونی «کداک» نظراتش درباره اهمیت این فیلم را مطرح کرده و در عین حال گفته است که چرا به جای دوربین دیجیتال، فیلم «محمد(ص)» را با دوربین کلاسیک فیلمبرداری و در قطع 35 میلی‌متری تصویربرداری کرده است.
امروزه بسیاری از فیلمبرداران سینما، فیلم‌ها را با دوربین‌های دیجیتال تصویربرداری می‌کنند، حتی هالیوود هم سعی دارد جلوی ساخته شدن فیلم‌های 35میلی‌متری را بگیرد؛ چیزی که استودیوهای فیلمسازی مخالفش هستند؛ شما هم برای فیلمبرداری اثری چون «محمد(ص)» به سراغ همان دوربین‌های کلاسیک 35میلی‌متری رفتید؛ دلیلش چه بود؟
خیلی اهمیت دارد که با چه و درباره چه فیلم می‌سازیم. آنچه اهمیت دارد تمرکز روی تجهیزات و موضوعاتی است که از طول عمر زیادی برخوردار هستند و ماندگار خواهند شد. همه ما می‌دانیم که تصاویر رنگی از دوام و ماندگاری زیادی برخوردار هستند. تصاویر در فیلم از ماندگاری بیشتری برخوردار می‌شوند اما در مقابل سرعت تخریب تصاویر دیجیتال یا الکترونیکی خیلی زیاد است. تا به امروز هنوز هیچ راه‌حل بلند‌مدتی برای مرتفع کردن مشکل آرشیو تصاویر دیجیتال- الکترونیک کشف نشده است. بنابراین دیجیتال هرگز به معنای دوام و ماندگاری بیشتر نیست. دقیقاً بنا به همین دلایل وقتی که کمپانی نور برای ساخت اولین قسمت از سه‌گانه سینمایی درباره زندگی پیامبر اسلام به سراغم آمد، تصمیم گرفتم که کار تصویربرداری آن را با استفاده از دوربین کلاسیک 35 میلی‌متری و تمام چهار مدل نگاتیوهای رنگی «کداک ویژن 3» انجام دهم.
تقریباً همه با کیفیت بصری تصاویری که با دوربین دیجیتال تصویربرداری می‌شوند آشنا هستند؛ امتیازهای تصاویر بصری که با این روش سنتی تصویربرداری می‌شوند چیست؟
این روش به من اجازه داد تا در فیلم «محمد(ص)» بتوانم در تمام موقعیت‌ها و شرایط بیرونی خارج از استودیو تمام انرژی‌ها را از تند و تیزترین نور خورشید گرفته تا ملایم‌ترین نور مهتاب به بهترین نحو ممکن نمایش دهم و به تصویر بکشم. البته کار تصویربرداری را با استفاده ترکیبی از دوربین کلاسیک 35 میلی‌متری و نیز سیستم «یونیوزیوم» و دوربین‌های فیلمبرداری «APRI BL535B» انجام دادم؛ این گزینه‌ها ضامن بهترین کیفیت فنی و بهترین ترکیب‌بندی بصری هستند.
یعنی ممکن است آن تصاویر دیجیتالی که می‌دانیم طرفدار زیاد دارد، محدودیت‌هایی هم داشته باشد که مخاطب از آن بی‌خبر است؟
در مرحله پس از تولید، مفهوم نوآورانه دیجیتال، امکان گسترش تنوعی از تصاویر دیجیتالی را برایتان فراهم می‌کند اما شما در آن واحد متوجه محدودیت‌های سطح فنی- کیفی تصاویر دیجیتال خواهید شد؛ چراکه در حال حاضر فناوری دیجیتال محدودیت‌هایی دارد. شما در حال حاضر با استفاده از این فناوری نمی‌توانید در فیلم به شمار زیادی از سطوح رنگ و تنال دست پیدا کنید.
همیشه فکر می‌کردم که فیلم متحرک قادر است تمام آرایه‌های حسی را از تمام افرادی که در خلق آن فیلم نقش دارند، استخراج کند و این احساس‌ها و عواطف را روی پرده سینما بیاورد؛ جایی که مخاطبان می‌توانند از دیدن آنها لذت ببرند. من معتقدم که تصاویر دیجیتال- الکترونیک هنوز به این قابلیت دست نیافته‌اند و نمی‌توانند حس کامل را از بازیگر به بیننده منتقل کنند. اگر روزی این امکان برای چنین تصاویری فراهم شود، آنگاه تعادل و توازن واقعی میان این دو رسانه ضبط تصاویر محرک کشف و برقرار خواهد شد.
در پایان نظرتان درباره فیلم «محمد(ص)» مجید مجیدی چیست؟ اثر کارگردان مشهور و برجسته ایرانی که از آن به عنوان فیلمی با ویژگی‌های بصری غنی و اثرگذار یاد شده است؟
اولین قسمت از سه‌گانه سینمایی «محمد (ص)» دوران کودکی پیامبر اسلام و از تولد تا 12 سالگی ایشان را به تصویر می‌کشد. تمام صحنه‌های فیلم در ایران تصویربرداری شده و بسیاری از صحنه‌ها متعلق به پهنه عظیم منطقه بیابانی کرمان است؛ فلاتی بزرگ و مملو از مناطق شنی، صخره‌ها و سنگ‌هایی عظیم که فضایی زیبا، چشمگیر و دراماتیک ایجاد کرده بود. از مناظر زیادی تصویربرداری کردیم از جمله خلیج پارس که اقیانوس از آن متجلی می‌شود و وسعتش به اندازه بیابان بی‌نهایت است. درجه حرارت بالا و پایین هوا، طوفان گرد و غبار و موج‌های بزرگ چه آنهایی که طبیعی بودند و چه آنهایی که به واسطه زحمات تیم جلوه‌های ویژه فیلم بازسازی شدند، همه و همه باعث شد که دوربین کلاسیک و تصویربرداری در قطع 35 میلی‌متری را برای این فیلم انتخاب کنم. برای اینکه بتوانیم این شرایط آب و هوایی و چنین خصوصیاتی را نشان دهیم نیاز به آن داشتیم که بدون کوچک‌ترین مشکل فنی صحنه‌های باورپذیری را خلق کنیم. در این فیلم شاهد صحنه‌هایی از کاروان‌های بزرگ شتر هستیم که کالاهای آن دوران را بین روستاهای اطراف شهر مکه جا‌به‌جا می‌کنند.
لوکیشن محل فیلمبرداری ما شهری مربوط به قرن ششم میلادی است که در یکی از دشت‌های نزدیک تهران بازسازی شده است. هر روز دوربین فیلمبرداری را بر می‌داشتیم و صبح‌ها کادربندی را برای نمایش تشعشع خورشید و شب‌ها نورپردازی را برای روایت قصه‌ای تنظیم می‌کردیم که هر کودکی باید آن را بداند. این فیلم نمادی از پیامبری خواهد بود که سعی دارد از طریق «قرآن» به قرن‌ها و نسل‌های آینده بشری کرامت انسانی را بیاموزد.
منبع : روزنامه جوان
منبع: جوان آنلاین
