ایجاد محبت اهل بیت درکودکان
شنبه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۳، ۰۶:۴۶ ب.ظ
در زندگی نامه بسیاری از بزرگان دین یا شهیدان اسلام می خوانیم و می شنویم که مادرانشان آنان را با وضو شیر داده اند، ایام بارداری و شیردادن مواظب حالات روحی خود بوده اند، غذای حلال می خورده اند، مجالسی که شرکت می کرده اند، کتاب هایی که می خوانده اند روی حساب و تحت مراقبت بوده است. این مراقبت ها در روحیه و خصلت های کودک تاثیر می گذارد. این که مادر در ایام بارداری چه صداهایی بشنود (ترانه یا تلاوت قرآن یا نوحه و مداحی و...)، چه تصاویر و فیلم هایی ببیند، در چه جلساتی شرکت کند، با چه کسانی معاشرت داشته باشد، در تکوین شخصیت معنوی فرزند بی اثر نیست. برخی از سفره امام حسین(ع) و اطعام ایام عاشورا به قصد تبرک استفاده می کنند. این ایمان و عقاید به نوزاد هم منتقل می شود.
آنچه در آداب و سنن اسلامی در مورد کودکان و نوزادان است ( از قبیل: از خداوند فرزند صالح خواستن، دایه صالح گرفتن برای شیر دادن، توجه به انتقال اخلاق دایه به فرزند، کام نوزاد را با آداب فرات و کربلا برداشتن، هنگام تولد و نامگذاری در گوش او اذان و اقامه گفتن، نام نیک بر او نهادن، از نام ائمه بر فرزندان گذاشتن، یاد دادن قرآن و حدیث اهل بیت به فرزندان و آموختن نماز و واداشتن به روزه و....) همه نشان دهنده تاثیر این گونه امور در خلق و خوی کودکان است.
از امام علی (ع) روایت است که فرمود: من از خدای خود فرزندانی زیبا روی و خوش قامت نطلبیدم، بلکه از پروردگارم خواستم فرزندانی به من عطا کند که مطیع خدا و خائف از او باشند تا هرگاه به آنان می نگرم که مطیع خدایند، چشمانم روشن گردد.*۱
امام سجاد(ع) نیز در دعای مخصوص فرزندان، بیشتر نکته های معنوی و دینی و اخلاقی و صلاح و فلاح و تقوا و بصیرت و اطاعت خدا و محبت اولیای الهی و و دشمنی با دشمنان خدا می طلبد.*۲
درخواست فرزندانی با این ویژگی ها، باید همراه با تلاش تربیتی و فرهنگی والدین برای این گونه بار آوردن فرزندان باشد و دعا هرگز جایگزین تلاش ما نیست.
پس دوران کودکی فصل تربیت دینی و تربیت ولایی کودکان است و محبت اهل بیت هم یکی از شاخه های همین " تربیت دینی" است.
۱* بحارالانوار، ج ۱۰۱ ، ص۹۸
۲* صحیفه سجادیه دعای ۲۵
