نقد فیلم نزدیکتر

آوینی فیلم - فیلم نزدیکتر، روایتی است از خانواده ای از هم گسیخته که چنان در باتلاق شگون بختی خود گرفتارند که از پدر تا فرزند و دیگر اعضای خانواده در تباهی کاملی از زندگی بسر می برند. داستانی از 8 نفر از افرادی که در مواجهه با دیروز گناه آلود علی که سردرگم توهم و اعتیاد بوده است، به دنبال باز کردن راز دیروز هستند. جایی که علی، سال ها پیش براساس مشکلات روحی ناشی از استفاده مواد به سمت اذیت و آزار خانواده رفته بود و حالا پس از 3 سال و در هنگام نامزدی با مهتاب(پگاه آهنگرانی) تصمیم می گیرد به نزد خانواده رفته و ملاقاتی داشته باشد. ضمن این که این انتخاب به طور آنی صورت یافته و هیچ مقدمه ای برای این تحول پیش بینی نشده است.

مصطفی احمدی، فیلم نزدیکتر را با استفاده از فیلمنامه بهرام توکلی و هستی بشروتنی به عنوان اولین فیلم بلند خود کارگردانی کرد. "نزدیکتر" به روابط بین اعضای یک خانواده می پردازد که دارای مشکلات اساسی بسیاری بوده و حالا با بازگشت ناگهانی علی(صابر ابر)، زخم کهنه دوباره سرباز می زند و با ملاقات دوباره اعضای خانواده همه چیز رنگ جنگ و دعوا و برملاشدن حرف هایی پنهان دارد. علی، پسر کوچک خانواده به دلیل مشاهد خودکشی پدر در بچگی دچار مشکلات روحی شده و بعد به دام اعتیاد افتاده بود. از ابتدای فیلم و از همان سکانس اول، هجمه ای از ابهامات به مخاطب هجوم می آورند و برای وی ایجاد پرسش می کنند. فیلم نمی تواند به پرداخت مناسبی از وضعیت گذشته و امروز شخصیت ها بپردازد و این ابهام مانده در سیمای "مهتاب" به مخاطب نیز راه می یابد، چرا که تنها شاهد جدل میان اعضای خانواده بدون دست یابی به نخ تسبیح واحدی از آگاهی می باشد. به طور قطع مشکل فیلمنامه یکی از اساسی ترین معضل های سینمای امروز ماست، ضعف در داستان پردازی که مخاطب عام را نیز از همان نیمه های فیلم مجبور به تحمل و تماشای بی باوری از ذات اتفاقات می نماید. فیلم در ادامه به جای دست یابی به مسیری راهگشا، بیشتر در باتلاق ابهام و عدم پرداخت موقعیت ها می رود و همه چیز رنگ بی هویتی و دوری از همراهی بیننده می رود.
فیلم در پایان به ساده ترین روش به سمت گره گشایی می رود و همه چیز را در ایهامی سربسته رها می کند، یعنی بدون توجه به همه دعواها و جدل های رخ داده، با دعوت خانم جان مبنی بر پختن آش، همه اعضا در همنشینی دلنشینی به یکباره به سمت خوردن آش و فراموشی همه اختلافات می روند! این نوع برخورد با وجه درام یک اثر ناشی از بی بهره بودن از سواد فیلمنامه ای است، چرا که همه اتفاقات بدون زمینه سازی و به روش آنی، خلق می شود. جدای از این، نمایش و مطرح ساختن مواردی صریح از اتفاقات غیراخلاقی مانند باردار شدن رعنا، خواهر علی از بابت دوستی با مردی فرانسوی و سپس اقدام به سقط جنین و پیشنهاد دوستی به پسرعمو و البته علاقمندی ناگهانی او در تقبل بچه نامشروع، نمی تواند برای فیلمی ساخته شده در کشوری معتقد به اخلاقیات و اسلام گرا مناسب باشد. اگرچه موضوعات مختلفی می تواند در هر گوشه از جهان رخ دهد، اما عمومیت دادن و نمایش این نوع موضوعات نباید صورت رایج یافته و موجب از بین رفتن پرده های حیا شود. فیلم نزدیکتر، اگرچه سعی نموده در پایان پیشنهادی مطلوب از ایجاد روابط نزدیک به خانواده ها بدهد، اما به علت عدم وجود جریان علی و معلولی نتوانسته است به سرانجام مطلوبی از مقبولیت سینمایی دست یابد.