نقد فیلم چاقی
آوینی فیلم - در جشنواره امسال فیلم فجر، شاهد تماشای آثاری بودیم که هیچ نشانه ای از ساختار سینمایی نداشته و به پشتوانه ای واهی به دنبال تصویری کردن ایده هایی سوخته با روایتی پریشان بودند که از جمله آن ها فیلم چاقی ساخته راما قویدل است. کارگردانی جوان که آثاری ساخته شده در مجموعه هایی تلویزیونی چون "یک لحظه دیرتر"، "گمشده" و بعضی از قسمت های مجموعه "شاید برای شما هم اتفاق بیفتد"، فصل سوم سریال "دولت مخفی" و... داشته است. چاقی به عنوان اولین فیلم ساخته شده توسط راما قویدل محسوب شده که توسط علیرضا جلالی و حمید آخوندی تهیه شده است و در بخش مسابقه "نگاه نو" سی و سومین جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد. داستان در خصوص اتفاقی ملودرام از خانواده ای است که بدون هیچ گونه مشکلی با رویکردی آرام و عاشقانه زندگی می کنند و در این میان به ناگهان و بدون هیچ پیش زمینه شاهد عشق مرد به زنی غریبه می شویم و این نوع چینش روایت چنان مضحکانه رقم می خورد که حتی حفره هایش برای یک بیننده غیرحرفه ای نیز قابل مشهود است.
در این فیلم، نریمان با بازی علی مصفا در نقش یک صدابردار حرفه ای ظاهر شده که دچار چاقی است و لادن مستوفی نقش همسرش را بازی می کند که دختری به نام گندم دارند که در این میان در سکانسی آنی دلباخته شادی می شود و انقدر این نگره سطحی و کوکانه به تصویر درآمده که موجب تمسخر بیننده می شود. از طرفی بازی هایی تصنعی و نحوه سردستی از نحوه لاغر شدن ناگهانی نریمان برای رسیدن به شادی و نوع نگرش بی اخلاقی رامین نسبت به مقوله عشق که هر لحظه شکلی متفاوت به خود می گیرد، فیلم را نه تنها به عنوان اثری آسیب شناسانه در باب معرفت عشق نمی رساند، بلکه سال ها از معنای عمیق آن دور است و نمایشی از هم گسیخته دارد که نه نشانی از استیصال فرد در آن وجود دارد و نه می توان ردپایی از نشانه های دلبستگی را یافت و هر چه هست نگاهی بی نشان از همه چیز غیر از وجدان، عشق و همه چیزهایی است که مورد ادعای کارگردان بوده است.
لحظات طنازانه فیلم چاقی از هسته مرکزی مشخصی برخوردار نیست و دلیل مبهم و گنگی از اتصال عشق با چاقی وجود ندارد و نوع وزن کم کردن آنی، دلیلی دراماتیک نیافته است. در این فیلم، هیچ زمینه مشخصی برای سکانس ها وجود ندارد و حس آنی در زیر باران، نماهایی از عشق جوانانه برای کاراکتری بی هویت نمی تواند وجه مناسبی داشته باشد. در این فیلم هم نماهای زندگی، به شکلی آنی تصور شده که تحول ناگهانی از آن به دست می آید. راما قویدل فرزند زنده یاد امیر قویدل کارگردان و فیلمنامه نویس قدیمی سینمای ایران است. در این میان کارگردان سعی نمود تا با استفاده از عناصر صدایی با توجه به حرفه نریمان، به بعدی دوباره از طنین دلهره و اضطراب بیافریند. دلهره ای که به هیچ وجه در طی روایت، شرایطی دراماتیزه نداشته است و تنها به اشاراتی کوتاه بسنده می شود. چرا که نمی توان برای این اتفاق مهم، نگاهی هویت مند ساخت و همه چیز در بسته ای ناپیدا به دید مخاطب می نشیند.
فیلم چاقی به دلیل نداشت بن مایه داستانی و مشکلات روایی در فیلم نمی تواند به نگره ای باورپذیر درآید و همه چیز را در پرداختی بی هویت ارائه می دهد و این موجب می شود که مخاطب نتواند با هیچ یک از نگره های فیلمساز همراهی کند.
